Naarmate kinderen met WBS iets ouder worden krijgen zij steeds meer karakteristieke uiterlijke kenmerken die samenhangen met WBS – ook wel aangeduid als ‘elfengezicht’: een breed voorhoofd, ogen die wat verder uit elkaar staan, volle oogleden, blauw/groene ogen, een kantachtig patroon op de iris, een diepliggende neusbrug, een korte opgewipte neuspunt, een grote brede mond met volle onderlippen, volle wangen, kleine kin, kleine onderkaak met overbeet, kleine tanden, laagstaande oren en prominente oorlellen.
Kinderen met WBS zijn vaak opvallend sociaal, vriendelijk en betrokken. Zij praten graag. Ook zijn zij vaak bovengemiddeld muzikaal. Verder hebben zij een bijzonder goed geheugen, vooral visueel en auditief. Hierdoor zijn zij goed in het snel herkennen van personen, plaatsen, klanken en muziek.
De fijne motoriek vormt vaak een probleem. Knopen sluiten is hierdoor niet altijd haalbaar, net zoals het knippen met een schaar of het vasthouden van een potlood (met gevolgen voor het leren schrijven). Sommige kinderen maken continu herhalende bewegingen. Ze schommelen graag, schudden met hun hoofd, pulken aan hun huid of wrijven in hun handen.
Een deel van de kinderen is langer incontinent dan leeftijdsgenootjes. 45% van de kinderen van vier tot twaalf jaar plast nog minstens eenmaal per maand in bed. Dat neemt bij dertien- tot zeventienjarigen af tot 14%. 21% van kinderen met WBS van vier jaar en ouder poept nog minstens eenmaal per maand in de broek.
Het leren verloopt vaak langzaam. Rekenen, oplossingsgericht denken en abstract redeneren is moeilijk. De helft van de kinderen leert lezen. Praten gaat bij veel kinderen opvallend goed, waardoor zij vaak worden overschat.
Leren fietsen is lastig en soms zelfs onmogelijk. Dat heeft niet alleen te maken met evenwicht en coördinatie, maar ook met het inschatten van afstanden, richting en diepte. Dat maakt het bijvoorbeeld lastig om de snelheid van naderende auto’s goed in te schatten. Hierdoor is het zelfstandig leren oversteken vaak een probleem.
Gedragsproblemen en psychische problemen komen veelvuldig voor. Bijvoorbeeld driftbuien, specifieke fobieën en angsten en AD(H)D. Verder kunnen zij een obsessie ontwikkelen, bijvoorbeeld voor auto’s, dieren, gereedschap, bepaalde onderwerpen (sport, verjaardagen, vakanties), popsterren of voor iemand uit hun omgeving.